YOLDA OLMAK: ANT - 094 ALAKIR VADİSİ(Kitanaura-Gölcük-Karaağaç)

Rotaları aşağıda paylaşılmış olan wikiloc sitesinden telefonunuza yada GPS cihazınıza yükleyerek daha detaylı inceleyebilirsiniz. Telefonunuza yüklemek için buradan yardım alabilirsiniz!!!

ALAKIR VADİSİ

Alakır Vadisinde yılın ilk bisiklet turu için yine yollardayız. Heyelan nedeniyle kapalı olan Üçoluk yolunu halen kullanamıyoruz. Çitdibi, Yarbaşçandır ve Pınarbaşı'ndan geçerek Söğütcuması'na ulaşıyoruz. Aracımızı burada bırakarak bisikletlerimizle devam ederek Söğütcuması köyünü geride bırakıyoruz. Köyün, Üçoluk tarafında ki ilk çıkışından sağa saparak rampa aşağıya doğru inmeye başlıyoruz. Serin havaya nazaran muhteşem bir manzara süslüyor yolumuzu.

KİTANAURA

İlk durağımız Kitanaura Antik kenti oluyor. Geçit gibi bir bölgeye yerleşmiş olan kalıntılar etrafa dağılmış durumda. Halen ayakta kalabilmeyi başarabilmiş kemerli yapılar ve duvarlar mevcuttur. Bölge oldukça geniştir. Yolun her iki tarafında ki tepelere doğru dağılmış ve yayılmış durumda kalıntılar ve lahitler mevcuttur. Bisiklet turunda olduğumuz için bölgenin tamamını gezemiyoruz, ancak yolumuz üzerinde ki kalıntıları inceleyerek devam etmek zorunda kalıyoruz.

Gölcük harabelerini geride bıraktıktan sonra yine asfalt yol ile aşağıda ki yerleşim yerine kadar devam ediyoruz. Burada yol ikiye ayrılmaktadır. Devam edilerek Altınyaka asfaltına çıkılabilir. Ancak biz sağa saparak toprak yol ile Alakır Vadisine devam ediyoruz. Özellikle MTB bisikletler için çok güzel bir toprak yol başlamıştır. Muhteşem manzaraya karşı hala iniş ile devam eden eşsiz bir yol. Her virajın ardında karlı tepeleri gören doyumsuz manzaralar çıkıyor karşımıza.

GÖRÜNMEZ KAZA

Uzun soluklu ve güzel manzaralı bir inişle devam ederken bir yol ayrımına yaklaşıyorduk. Yol toprak ve kaygan bir zemine sahipti. Ne olduğunu anlayamadığım bir şekilde, arkada tekerden gelen bir gürültü ile birlikte firen boşa çıkmış, ama arka teker kilitlenmiş olarak kaymaya başlamıştım. Denge de durmakta oldukça zorlanıyorum. Her an düşecekmiş gibi bir o yana bir bu yana yalpalamaya başladım. Düştüm düşeceğim derken nasıl olduğunu anlayamadığım bir şekilde düşmeden durabilmeyi başarmıştım. Düşme korkusundan ve tedirginlikten dolayı dona kalmıştım. Kendime geldiğimde görüyorum ki kadro kulağı kırılmış ve yaşanan o hengame de arka aktarıcı yamulmuş, zincir kopmuş ve arka teker yerinden çıkmış idi. O durumda düşmeden durabilmiş olmam tamamen bir mucize idi.

Neredeyse tamamını inişle geldiğimiz parkurun tam ortasında bir yerlerde, kuş uçmaz kervan geçmez bir yolun ortasındayız. Eyvah şimdi yandık derken, bir mucize daha oluyor ve Kumluca tarafından, orman içerisinden bir kamyonet sesi geliyor. Garip ama birden gözlerimizde sevinç beliyor ve yüzlerimizde gülümse hasıl oluyor. Bu mevsimde buradan bir aracın geçmesi tam anlamıyla bir mucize. Öyle ki 5 dakika önce geçip gitmiş olsa halimiz nice olurdu tahmin bile edemiyoruz.

Kürce Hes çalışmalarının olduğu bölgede kamyonları devrilmiş ve onu kurtarmak amacıyla Kumluca'dan vinç getiren bir ekibe denk gelmiştik. Bir kamyonet ve bir vinç kamyon ile gidiyorlardı. Durumu anlatarak yardım istiyoruz. Bizi ancak Kürce Hes'in orada ki Söğütcuması yol ayrımına kadar götürebileceklerini belirtiyorlar. Oraya kadar ulaşmak bile yeterliydi bize. Oradan aracımıza ulaşmak için 8 kilometrelik bir tırmanış vardı. Yürüyerek dahi aracımıza ulaşarak kurtulma umudumuz vardı.

Bisikleti kamyonetin kasasına yükleyerek bende yanına biniyorum. Arkadaşlar bisikletleriyle arkada, ben kamyonette yola devam ediyoruz. Yol ayrımına geldiğimizde çok teşekkür ederek kurtarıcı ekip ile ayrılıyoruz. Bir süre sonra gelen arkadaşlar ile durum değerlendirmesi yaparak, onlara rotanın devamını tarif ediyorum. Gerekirse yaya olarak araca ulaşacak, onlarla gün sonunda buluşacaktık. Yolları uzun olduğu için zaman kaybetmeden devam ediyorlar. Ormanın ortasında kırık bisikletimle kalakalmıştım. Zar zor itekleyebildiğim bisiklet ile birlikte Söğütcuması tarafına doğru ilerlemeye başlıyorum. Çok sürmüyor ve arkadan bir araç daha geliyor. Gelen araca bisikleti yüklemek pek mümkün görünmüyordu. Ancak yine de yardım talebinde bulunmak üzere el kaldırıyorum. Kirli sakallı 50-55 yaşlarında bir amca duruyor. Durumu anlatıyorum ve yardım istiyorum. Amca talebimi geri çevirmiyor, bisikleti ileride ki şantiyeye bırakarak beni araca ulaştırabileceğini söylüyor. O durumda yapılabilecek en büyük yardım bu olurdu. Buradan tekrar tekrar sonsuz teşekkürler.

Aracı alıyor, bisikleti yükleyerek, Alakır çayının kaynaklarından bir tanesi olan Büyükalan Köyünden önceki suyun başında arkadaşlar ile buluşuyoruz. Burada yemek molası vererek tekrar bir durum değerlendirmesi yapıyoruz. Kaza yerinden buraya kadar, parkur yatay olarak devam etmekte idi. Ancak bundan sonrasında rotanın sonuna kadar tamamen tırmanışla devam etmektedir. Ekibin morali ve keyfi yerinde kondisyonlar formunda idi. Yasemin buradan sonra ki tırmanışları çıkmak istediğinden emin değildi. Buraya kadar bisikletten aldığı keyfi yeterli bularak, bundan sonra ki tırmanışı benim devam etmemi öneriyordu. Bu durum herkes için uygun olacak ve herkes mutlu olacaktı. Kırılan bisikletten ziyade, bisiklet binememek beni daha çok üzecekti. Ancak bu durumda herkesin dileği yerini bulacaktı. Yasemin aracı, ben Yasemin'in bisikleti alıyorum ve yola devam ediyoruz.
Tırmanışla devam eden yolumuz İncebel mevkiine ulaşıyor. Sabah geldiğimiz yoldan tekrar geri döneceğimiz için turu burada tamamlayarak bir parkuru daha geride bırakıyoruz.