YOLDA OLMAK

24 Mayıs 2019 Cuma

DEMİRBAŞ MALZEME LİSTESİ

KAMP OCAĞI

TENCERE SETİ

TERMOS

KAŞIK ÇATAL

BIÇAK

22 Mayıs 2019 Çarşamba

ANT - 094 ALAKIR VADİSİ(Kitanaura-Gölcük-Karaağaç)

Rotaları aşağıda paylaşılmış olan wikiloc sitesinden telefonunuza yada GPS cihazınıza yükleyerek daha detaylı inceleyebilirsiniz. Telefonunuza yüklemek için buradan yardım alabilirsiniz!!!

ALAKIR VADİSİ

Alakır Vadisinde yılın ilk bisiklet turu için yine yollardayız. Heyelan nedeniyle kapalı olan Üçoluk yolunu halen kullanamıyoruz. Çitdibi, Yarbaşçandır ve Pınarbaşı'ndan geçerek Söğütcuması'na ulaşıyoruz. Aracımızı burada bırakarak bisikletlerimizle devam ederek Söğütcuması köyünü geride bırakıyoruz. Köyün, Üçoluk tarafında ki ilk çıkışından sağa saparak rampa aşağıya doğru inmeye başlıyoruz. Serin havaya nazaran muhteşem bir manzara süslüyor yolumuzu.

KİTANAURA

İlk durağımız Kitanaura Antik kenti oluyor. Geçit gibi bir bölgeye yerleşmiş olan kalıntılar etrafa dağılmış durumda. Halen ayakta kalabilmeyi başarabilmiş kemerli yapılar ve duvarlar mevcuttur. Bölge oldukça geniştir. Yolun her iki tarafında ki tepelere doğru dağılmış ve yayılmış durumda kalıntılar ve lahitler mevcuttur. Bisiklet turunda olduğumuz için bölgenin tamamını gezemiyoruz, ancak yolumuz üzerinde ki kalıntıları inceleyerek devam etmek zorunda kalıyoruz.

Gölcük harabelerini geride bıraktıktan sonra yine asfalt yol ile aşağıda ki yerleşim yerine kadar devam ediyoruz. Burada yol ikiye ayrılmaktadır. Devam edilerek Altınyaka asfaltına çıkılabilir. Ancak biz sağa saparak toprak yol ile Alakır Vadisine devam ediyoruz. Özellikle MTB bisikletler için çok güzel bir toprak yol başlamıştır. Muhteşem manzaraya karşı hala iniş ile devam eden eşsiz bir yol. Her virajın ardında karlı tepeleri gören doyumsuz manzaralar çıkıyor karşımıza.

GÖRÜNMEZ KAZA

Uzun soluklu ve güzel manzaralı bir inişle devam ederken bir yol ayrımına yaklaşıyorduk. Yol toprak ve kaygan bir zemine sahipti. Ne olduğunu anlayamadığım bir şekilde, arkada tekerden gelen bir gürültü ile birlikte firen boşa çıkmış, ama arka teker kilitlenmiş olarak kaymaya başlamıştım. Denge de durmakta oldukça zorlanıyorum. Her an düşecekmiş gibi bir o yana bir bu yana yalpalamaya başladım. Düştüm düşeceğim derken nasıl olduğunu anlayamadığım bir şekilde düşmeden durabilmeyi başarmıştım. Düşme korkusundan ve tedirginlikten dolayı dona kalmıştım. Kendime geldiğimde görüyorum ki kadro kulağı kırılmış ve yaşanan o hengame de arka aktarıcı yamulmuş, zincir kopmuş ve arka teker yerinden çıkmış idi. O durumda düşmeden durabilmiş olmam tamamen bir mucize idi.

Neredeyse tamamını inişle geldiğimiz parkurun tam ortasında bir yerlerde, kuş uçmaz kervan geçmez bir yolun ortasındayız. Eyvah şimdi yandık derken, bir mucize daha oluyor ve Kumluca tarafından, orman içerisinden bir kamyonet sesi geliyor. Garip ama birden gözlerimizde sevinç beliyor ve yüzlerimizde gülümse hasıl oluyor. Bu mevsimde buradan bir aracın geçmesi tam anlamıyla bir mucize. Öyle ki 5 dakika önce geçip gitmiş olsa halimiz nice olurdu tahmin bile edemiyoruz.

Kürce Hes çalışmalarının olduğu bölgede kamyonları devrilmiş ve onu kurtarmak amacıyla Kumluca'dan vinç getiren bir ekibe denk gelmiştik. Bir kamyonet ve bir vinç kamyon ile gidiyorlardı. Durumu anlatarak yardım istiyoruz. Bizi ancak Kürce Hes'in orada ki Söğütcuması yol ayrımına kadar götürebileceklerini belirtiyorlar. Oraya kadar ulaşmak bile yeterliydi bize. Oradan aracımıza ulaşmak için 8 kilometrelik bir tırmanış vardı. Yürüyerek dahi aracımıza ulaşarak kurtulma umudumuz vardı.

Bisikleti kamyonetin kasasına yükleyerek bende yanına biniyorum. Arkadaşlar bisikletleriyle arkada, ben kamyonette yola devam ediyoruz. Yol ayrımına geldiğimizde çok teşekkür ederek kurtarıcı ekip ile ayrılıyoruz. Bir süre sonra gelen arkadaşlar ile durum değerlendirmesi yaparak, onlara rotanın devamını tarif ediyorum. Gerekirse yaya olarak araca ulaşacak, onlarla gün sonunda buluşacaktık. Yolları uzun olduğu için zaman kaybetmeden devam ediyorlar. Ormanın ortasında kırık bisikletimle kalakalmıştım. Zar zor itekleyebildiğim bisiklet ile birlikte Söğütcuması tarafına doğru ilerlemeye başlıyorum. Çok sürmüyor ve arkadan bir araç daha geliyor. Gelen araca bisikleti yüklemek pek mümkün görünmüyordu. Ancak yine de yardım talebinde bulunmak üzere el kaldırıyorum. Kirli sakallı 50-55 yaşlarında bir amca duruyor. Durumu anlatıyorum ve yardım istiyorum. Amca talebimi geri çevirmiyor, bisikleti ileride ki şantiyeye bırakarak beni araca ulaştırabileceğini söylüyor. O durumda yapılabilecek en büyük yardım bu olurdu. Buradan tekrar tekrar sonsuz teşekkürler.

Aracı alıyor, bisikleti yükleyerek, Alakır çayının kaynaklarından bir tanesi olan Büyükalan Köyünden önceki suyun başında arkadaşlar ile buluşuyoruz. Burada yemek molası vererek tekrar bir durum değerlendirmesi yapıyoruz. Kaza yerinden buraya kadar, parkur yatay olarak devam etmekte idi. Ancak bundan sonrasında rotanın sonuna kadar tamamen tırmanışla devam etmektedir. Ekibin morali ve keyfi yerinde kondisyonlar formunda idi. Yasemin buradan sonra ki tırmanışları çıkmak istediğinden emin değildi. Buraya kadar bisikletten aldığı keyfi yeterli bularak, bundan sonra ki tırmanışı benim devam etmemi öneriyordu. Bu durum herkes için uygun olacak ve herkes mutlu olacaktı. Kırılan bisikletten ziyade, bisiklet binememek beni daha çok üzecekti. Ancak bu durumda herkesin dileği yerini bulacaktı. Yasemin aracı, ben Yasemin'in bisikleti alıyorum ve yola devam ediyoruz.
Tırmanışla devam eden yolumuz İncebel mevkiine ulaşıyor. Sabah geldiğimiz yoldan tekrar geri döneceğimiz için turu burada tamamlayarak bir parkuru daha geride bırakıyoruz.

Zorluk Derecesi :Toplamda 46 kilometrelik ZOR bir parkurdur.

Maksimum Rakım :Bisikletle çıkılan maksimum rakım 1460 metredir.

Toplam Tırmanış: Bisikletle çıkılan toplam tırmanış 1318 metre civarındadır.

Hangi mevsimde yapılır: Yağışlı havalar haricinde her zaman yapılabilir.

Bisiklet Seçimi :MTB ve dişli lastikleri olan şehir bisikletleri için uygundur.

Yol Yapısı :Tamamı orman içerisinden geçen bazı bölümleri asfalt, bazı bölümleri toprak yoldur.

Başlangıç Noktası : Söğütcuması.

Bitiş Noktası : İncebel Mevkii.
Su Kaynakları : Rota boyunca yerleşim yerleri haricinde su kaynağı yoktur.

Alış-Veriş Alanları : Söğütcuması Köyünde köy bakkalı mevcuttur. Yaz aylarında alışveriş imkanı biraz daha geniştir.

Konaklama : Kamp için uygun bölgeler mevcut ise de güvenlik tedbirleri almakta fayda vardır.

DİKKAT!!! Herhangi bir kaza riskine karşılık kesinlikle en az iki kişile gidiniz ve bir yakınınıza gideceğiniz konumu bildiriniz!!!

Google Maps Harita Görüntüsü

GPS ve rota verilerini buradan indirerek daha detaylı inceleyebilirsiniz...

Başka bir rotada görüşmek üzere...

Sevgiyle Pedalla ...

21 Mayıs 2019 Salı

ANT - 096 ALAKIR VADİSİ (Katranbaşı - Dereköy - İmecik - Düzlübeli)

ALAKIR VADİSİ

Malum Antalya da mevsimler çok gariptir. Bahar yok denecek kadar az yaşanır. Ancak yüksek rakımlı bölgelerde ve dağlarda baharı biraz daha uzun yaşamak ve izlerini sürmek mümkündür. Mayıs'ın sonuna doğru yaklaşırken Antalya'ya biraz gecikmeli de olsa artık yaz tam anlamıyla gelmiştir. Alçak kesimlerde bisiklet binmeye mola vermenin zamanı yaklaşmaktadır. Baharın renklerini doya doya yaşamak adına bir kez daha rotamızı Alakır Vadisine çeviriyoruz.

Sabah erken saatlerde bisikletlerimizi yüklenerek 3 arkadaş düşüyoruz yollara. Çitdibi ve Yarbaşçandır'ı geçerek Pınarbaşı mevkiine aracımızı bırakıyoruz. Sabahın mis gibi serinliğinde İncebel'den Katranbaşı Yaylasına tırmanışa başlıyoruz. Sedir ağaçlarının muhteşem görüntüsü ve mis gibi temiz havası tırmanışımızı büyük bir keyfe dönüştürüyor. Bölge de nadiren de olsa tek tük yılkı atlarına rastlamak mümkündür.

Katranbaşı Yaylasını geride bırakıp Düzlübeli Beli Yaylasına tırmanmak üzer hızlanarak inişe geçmiştim. Arkadaşların arkadan bağırdıklarını duydum ama o kadar keyifle ve hızla iniyordum ki sebebini anlayamamıştım. Taa ki sağ bacağıma salyalar saçarak adeta yalayan çoban köpeğinin gürültülü havlamasını duyana değin. Sessiz sakin ve hızlı bir şekilde sağ tarafımdan yanaşmış bana ulaşana kadar sessizliğini muhafaza etmişti. Habersiz olduğum için bir anda gürültüsü ile irkildiğimi hissettim. Bir anda duramayarak halen hareket halinde olduğum için bir türlü sakinleşmeyen köpek sanki ısıracakmış gibi saldırılarına ve havlamasına devam etmekte idi. Lakin o vakte kadar herhangi bir ısırık hamlesi yapmamış olması, onunla baş edebileceğim bir köpek olduğunu hissettirmişti. Dikkatimi toplayarak bisikleti durduruyor ve ondan üste çıkmak ve geri gitmesini sağlamak için bağırmaya başlıyorum. Bir anda ne olduğuna şaşıran köpek bir adım geri atmak zorunda kalıyor. Ve sonrasında aramızda geçecek olan diyalog tamamen bana bağlı artık. Uysal bir şekilde ve dostane yaklaşırsam onun da tepkisi o yönde olacak, kovalarsam dönüp gidecekti. Artık onun baskın halleri geçmiş ben üste çıkmıştım. Önümde bir tırmanış olduğu için kasları soğutmadan oyalanmıyor ve kısa süreli yaşadığım adrenalin sonrasında yola devam ediyoruz.
Düzlübeli rampasından sonra ilk defa geçeceğimiz Dereköy'e doğru Alakır Vadisi manzarasıyla hızlı bir iniş yapıyoruz. Küçük bir yerleşim yeri olan Dereköy meydanından geçiyoruz. Herhangi bir bakkal yada çay ocağı gibi bir işletmeye rastlamıyoruz.
Yeşillikler içerisinde ki Dereköy'ü geride bırakırken rengarenk çiçekler arasında İmecik Yaylasına doğru tırmanışımız devam ediyor. Etrafta ki çatısı uçan yayla evi manzaraları, kışın ne kadar şiddetli ve çetin geçtiğinin göstergesiydi. İmecik Yaylası Meydanı su kenarında, gölgesinde oturarak dinlendiğimiz çardak da nasibini almış ve yerle bir olmuştu. Yaylalara yavaş yavaş göç başlamıştı. Etrafta zaman zaman tarlalarını süren ve ekim yapan çiftçiler vardı.

İmecik Yaylasından sonra Saklıkent istikametine devam ederek Beydağ Yaylasına yöneliyoruz. 1900 metrelere kadar devam eden tırmanış sonrasında çoğunlukla inişle beraber tekrar Düzlübeli Yaylasına ulaşıyoruz.

Arkadaşların videolarını çekmek üzere uygun bir noktada konumlanıyorum. Virajı dönerek devam eden arkadaşları fark eden çoban köpeği, yine sahnelerde boy gösteriyor. Volkan öyle hızlı iniyor ki köpeği fark ettiğinde durması mümkün olmuyor.

Bisiklet turlarımızda sık sık başımıza gelebilen olağan bir durumdur. Videoda ki gibi bir karşılaşmada, derhal durulmalı ve bisikletten inilmelidir. Yaklaşan köpeğe sakin ve soğukkanlılıkla dostane bir şekilde yaklaşarak sakinleştirmeye çalışılmadır. Zaten ilk tepki olarak bisikletten indikten sonra köpeğin azgın tavrı da azalmış olacaktır. Sonrasında köpeğin tavrı iyi gözlemlenmelidir. Tedbir amaçlı bisiklet, köpek ile aranızda bir set gibi siper durumunda olmalıdır. Çoğunlukla konuşma sonucunda köpek sakinleşerek uzaklaşmaktadır. Nadiren hırçın tavırlarını sürdüren köpekler vardır. Sonrasında bisiklete tekrar binip gitmek hata olur. Pedal dönmeye başladığında yeni bir saldırı olabilir. Bunu engellemek için bir süre bisiklet elimizde yürümek ve köpeği kollamak gerekir. Aşağıda ki videoda arkadaşımız hızından dolayı duramamış ve hızlı bir şekilde uzaklaşma yolunu seçmiştir. Fakat bu durum tercih edilmemelidir. Köpek ani bir hareketle üzerimize atlaması durumunda düşme riski oldukça yüksektir.

Arkadaşlardan dolayı hazırlıklı olan köpek, yaklaştığım anda direk bana da yönelmiştir. Ancak yukarıda bahsettiğim adımları birebir uygulayarak sorunsuz bir şekilde yolumuza devam edebilmişizdir.

Düzlübeli Yaylasından sonra Kökez Yaylası üzerinden Sedir ağaçları arasında ki muhteşem doğa ve manzara eşliğinde Pınarbaşı mevkiinde ki aracımıza ulaşarak turumuzu sonlandırıyoruz.